اگر نسخه جدید The Grudge یا کینه به ما چیزی بیاموزد ، احتمالا آن این است که: وقتی یک یا چند روح به شما می گویند "می خواهم چیزی را به شما نشان دهم" ، شما آن را دنبال نکنید. خط زمانی و حتی فهم محتوای درونی فیلم های جو-آن کینه یک و دو و سپس کینه یک و دو ساخته تاکاشی شیمیزو به قدری پیچیده است که شاید اگر آن ها را ندیده باشید متوجه ترتیب زمانی آن ها هم نمی شوید. اما فیلم جدید به نظر یک نیمچه بازسازی به همراه دنباله از از اولین نسخه جو-آن کینه است ، آن هم به سبک تکرار همان بازسازی های بَد آمریکایی. این فیلم ها در زیر ژانر وحشت ژاپنی یا J-Horror قرار می گیرند. این بار ما یک زن آمریکایی را از توکیو تا خانه اش در پنسیلوانیا دنبال می کنیم ، جایی که یک بار دیگر این تعقیب و گریز کینه وار در خانه ای در حومه شهر برگزار می شود. فیلم جدید کینه از چندین جدول زمانی پیروی می کند زیرا شخصیت های مختلفی با خانه نفرین شده در تماس هستند و زندگی خود را مانند یک بازیچه تحت تأثیر وحشت فرا طبیعی قرار می دهند. از نظر ساختاری ، این فیلم با دیگر آثار این سری فیلم تفاوت ندارد. اما این طور که به نظر می رسد زندگی هر شخصیت فیلم پیش از شروع ماجرای آنها خواب آور به نظر می رسد.
