بازهم نگاهی به یکی دیگر از اکشن های خاطره ساز دهه نود میلادی در هالیوود داشتم. اثری که هم دنباله رو بلاکباستر های عصر طلایی اکشن در هالیوود است، و هم یک جان مالکویچ و نیکولاس کیج جالب دارد که با گذشت این سالها دیدن دوباره آنها بازهم جذاب به نظر می رسد. هواپیمایی هالیوودی را تصور کنید که حامل محکومینی چون جان مالکویچ، دنی ترخو، استیو بوشمی و نیکلاس کیج است، نتیجه چنین اجتماعی چه می شود؟! یک اکشن بزرگ و فرار از زندان گونه هوایی که پس از بیست و چند سال هنوز هم دیدنی است. هنوز هم ایده فیلم هواپیما محکومین عجیب و غریب و گاهاً مسخره و خنده دار به نظر می رسد. سایمون وست بریتانیایی اولین اثرش به عنوان کارگردان یک فیلم بزرگ استودیویی است که تعریف ساده آن می شود یک اکشن بی کله مجنون و در زمان خودش حیرت انگیز که شاید اگر اسم فیلمساز را نگاه نکنیم، شاید فکر کنیم فیلمی از مایکل بی است. البته بدون شک موفقیت فیلم صخره در آن زمان باعث تولید چنین فیلمی یک سال پس تولید فیلم مایکل بی شد. همچنین این سالها دوران اوج ستاره اسکار بُرده یعنی نیکلاس کیج نیز بود. با وجود تمام این موارد گفته شده و برخی از فاکتور های غیر قابل پیش بینی از جمله کاریزمای بازیگران این فیلم تا به امروز، هواپیما محکومین همچنان یکی از عجیب ترین فیلم های پاپ کورنی دهه ۹۰ هالیوود باقی مانده است.
تصور خشن ترین، مخوف ترین و باهوش ترین شروران محکوم به زندان در یک هواپیما چیزی شبیه به یک کتاب مصور فانتزی جالب است. اما این فیلم با لحن مسخره و شوخ خود و اکشن های مفصلش بیشتر شبیه به یک فیلم درجه "ب" است تا یک اثر اورجینال ایده محور. نکته مهم فیلم سایمون وست انتخاب تیم بازیگری فوق حرفه ای آن است. جان مالکوویچ به عنوان مغز متفکر شروران داخل هواپیما شورشی و فراری بسیار عالی و باورپذیر است. همچنین بازیگران مکمل در دو طیف خوب و بد ماجرا همه از اجراهای درست و خوبی برخوردار هستند. علی رغم صحنه های اکشن فراوان، و بدلکاری های سنگین و انفجار های دیدنی، چشم گیر ترین جلوه فیلم، هنوز هم موهای بلند و خاص کیج در نقش کامرون پو می باشد. موهای او در این فیلم از گجت ها یا موارد فراموش نشدنی هالیوود است که در خاطر اکثر بینندگان این فیلم باقی مانده است.
در هنگام بازبینی فیلم هواپیمای محکومین، احساس بدی به من بیننده دست نمی دهد. اما این دلیلی برای خوب بودن این فیلم نیست، چرا که مطمئناً با بودجه ۷۵ میلیون دلاری در سال ۱۹۹۷ می شد داستانی به مراتب بهتر و کامل تر گفته شود. همچنین با چنین تیم بازیگری با استعدادی نیز می شد تلاش آنها را درگیر چیز معنادار تری کرد. اما به هر حال ده ها سال است که چنین بلاکباستر هایی با فست فودهای آزار دهنده سینمایی مقایسه می شوند، اما هواپیمای محکومین یک فست فود آماده نیست بلکه یک اثر فنی جالب است که دوست دارد مسخره به نظر برسد. سوال مهم این روز ها این است که با گذشت بیش از دو دهه آیا ردپای چنین سینمایی برجای مانده است یا نه؟! شاید DNA یا ژن چنین آثاری امروزه در فرنچایز سریع و خشن قابل مشاهده باشد، مجموعه فیلمی که مثل هواپیمای محکومین بزرگ است و البته از قهرمانان عجیب و خانواده دوست در دل خود بهره می برد. با همه این تفاسیر اگر کمی اغراق آمیز به این فیلم نگاه کنیم، با توجه به آثاری چون مارها در هواپیما با بازی ساموئل ال جکسون و حتی بدون توقف با بازی لیام نیسون، هواپیمای محکومین با ستاره عضلانی آن دورانش با افتخار می تواند بهترین فیلم اکشن مربوط به هواپیما در همه زمان ها باشد، حتی اگر در زمان اکرانش بزرگترین اثر تابستان ۱۹۹۷ نبوده باشد. البته امروزه افتخار بهترین اکشن هواپیمایی به فیلم Air Force One ساخته ولفگانگ پترسون رسیده است، فیلمی به شدت میهن پرستانه اما نسبتاً باشکوه که آن هم در سال ۹۷ میلادی اکران شد. اما با وجود این مسئله از خود بپرسید در حال حاضر کدام یک را بیشتر تماشا کرده اید؟!
