فیلم Ford v Ferrari - فیلم جیمز منگولد یعنی فورد در برابر فراری واقعاً خوب است و یکی از علل به چشم آمدن خوبی آن کریستین بیل است که با کج سلیقگی آکادمی اسکار نامزد دریافت جایزه هم نشد. علاقه مندان به آثار ورزشی درام یا مسابقات اتوموبیلرانی با دیدن این اثر زمان فوق العاده ای را سپری خواهند کرد.
یکی از نکات مهم فیلم این است که سازنده آن یعنی جیمز منگولد یک فَن اساسی مسابقات ماشین سواری نیست، و این دلیلی است که این فیلم در بخش درام و قصه گویی نیز خوب عمل می کند، و همین موضوع نکته بسیار سودمندی است. فورد در برابر فراری فیلمی است که با تمرکز بر هیجانات شخصیت هایش پیش می رود، و اگر فیلم را تماشا کنید، شما را مجبور می کند به شخصیت های بیل و دیمون اهمیت دهید، در واقع شما مجبور می شوید که به طور فعال در طبیعت و اتفاقات انسانی آنها شرکت کنید. فیلم موفق می شود بیننده را مجاب به دیدن رقابت و تلاش شخصیت های داخل فیلم کند، و این چیزی جز موفقیت نیست.
ماهیت قصه فیلم تقابل شرکت فورد در برابر فراری برای یک رقابت تنگاتنگ برای کسب پیروزی در مسابقات ۲۴ ساعته لمانز است. طرفداران باید بدانند این فیلم از لحاظ مسابقه ای جذاب و پُر التهاب است، زیرا وقتی دو مسابقه اصلی آخر می رسند، بسیار شدید و پرتحرک هستند، به گونه ای که انگار شلبی، مایلز و تیم آنها وارد یک نبرد گلادیاتوری جذاب شده اند. البته یک نکته مهم در دل مسابقات فیلم توجه به احساسات و مراقبت از شرایط انسانی شخصیت ها است. کریستین بیل در این فیلم در بهترین فرم عملکردی خود قرار دارد، و پُر از جاذبه و شوخ طبعی است. در واقع انگار این فیلم خود بیل است. باید بدانید DNA فیلم فورد و فراری تشکیل شده از عناصر گفتاری و چشم انداز های عمیق شخصیتی است. بیایید فراموش نکنیم چه چیزی این فیلم را به جلو سوق می دهد، بله آن عملکرد مت دیمون و کریستین بیل به عنوان شلبی و مایلز است. شیمی فوق العاده ای بین این دو به عنوان دوست و همکار وجود دارد.
جیمز منگولد تصاویری جالب و لحظاتی به یاد ماندنی را ظبط کرده است، اگر چه کارگردانی او نیز مورد توجه آکادمی قرار نگرفت، اما مطمئناً او در این فیلم کارگردانی خوبی را انجام داده است. از نظر تصویری و فرم فیلمبرداری، صحنه های مسابقه به دلیل شات های کم زاویه و متمرکز از داخل ماشین بسیار خاطره انگیز است، و همین فُرم باعث ایجاد فضای تعلیق در بیننده ای می شود که نگاهش به کن مایلز دوخته شده است. شاید بزرگترین دارایی این فیلم تدوین تماشایی آن باشد، نحوه ایجاد تنش در کات ها و برش ها چیز زیبایی است که در فورد و فراری به بهترین شکل ممکن صورت پذیرفته است. زمان وقوع این کات ها یا ضربات تدوینگر به فیلم تقریباً به همان اندازه سبک و امضای ادگار رایت تمیز و متفکرانه است.
اگر چه این اثر انقلابی در فیلمسازی به حساب نمی آید، اما یک فیلم استاندارد را به بیننده هدیه می دهد که تنها در اوج تراز یک فیلمساز تکنیکی احتمال رُخ دادن آن وجود دارد. فراموش نکنید این فیلم در اوج سادگی، به کمال می رسد. فورد در برابر فراری یک دعوتنامه آزاد برای تماشا و فرو رفتن در دنیای پشت پرده مسابقات پر هیجان ورزشی چون لمانز است. این اثر یک فیلم تاپ دیگر از منگولد است، و حتی اگر شاهکار نباشد، ولی یک فیلم درگیر کننده تمام عیار است.