نقد انیمیشن Raya and the Last Dragon

این انیمیشن بدون شک یک حرکت انقلابیِ سمعی و بصری است. از طراحی لباس گرفته تا طراحی صدا، فیلمبرداری مجازی و سکانس‌های اکشن، فیلم روی همه ستون‌هایش درست اجرا می‌شود، و این در حالی است که حاوی پیام بسیار مورد نیازی در مورد بشریت است. شاخصه مهم پیرامون فیلمنامه رایا و آخرین اژدها این است که به طور یکپارچه ماهیت افسانه‌ای اژدها و واقعیت اعتماد و مسائل زیست محیطی را با هم مخلوط می‌کند. اما گفتن این نکته کلیدی نیز مهم است که از منظر کلان، داستان «Raya and the Last Dragon » بدون شک فرمولی است.

 انیمیشن Raya and the Last Dragon پر از جزئیات کوچک است که به زیبایی گرد هم می‌آیند و تجربه تماشای یک اثر ماجراجویی و قصه‌گو را ایجاد می‌کنند. همچنین رایا و آخرین اژدها یکی از بهترین فیلم‌های امسال است و این یکی از بهترین فیلم‌های اکشن در چند وقت اخیر است. در واقع می‌توان این انیمیشن را این گونه توصیف کرد که رایا و آخرین اژدها بهترین حماسه پسا-آخرالزمانی از زمان مکس دیوانه: جاده خشم است. ترکیبی از فرمول آشنای دیزنی و فولکلورهای الهام گرفته از جنوب شرقی آسیا. ‌

در رایا و آخرین اژدها، جادوی دیزنی به جنوب شرقی آسیا می‌رود، جایی که فرهنگ‌های تایلندی، ویتنامی، اندونزیایی، فیلیپینی و فرهنگهای دیگر دور هم جمع می‌شوند تا بر این فیلم بی نقص و خنده دار درباره اعتماد و اتحاد فرامرزی تأثیر بگذارند. در یک کلام، رایا مصداق بارز یک نسیم ملایم است. این یک ماجراجویی خوب و لذت بخش با هنرهای رزمی شورانگیز و شخصیت‌های رنگارنگ است. پیام مهم است، به ویژه هنگامی که کودکان مخاطب مورد نظر هستند، زیرا کودکان درک می‌کنند. آنها به دنبال درک از این داستان ها هستند و شفافیتی که رایا با آن مضامین خود را از طریق داستان منتقل می‌کند بسیار قدرتمند است.